8 คติพจน์อมตะ จาก อ.ศิลป์ พีระศรี

7 มี.ค. 2562
ยาว 1 นาที

"ศิลปะยืนยาว ชีวิตสั้น"

ประโยคสุดคลาสสิกที่นำความจริงทั้งสองอย่าง มาบอกกล่าวอย่างสั้นกระชับและตรงไปตรงมา

คำคมที่ใครก็ต้องเคยได้ยินติดหูติดตามาสักครั้ง

แต่จะมีใครที่เคยตั้งใจพินิจพิเคราะห์ถึงประโยคนี้บ้าง?

จริงๆ แล้ง ชีวิตคนเรามันสั้นมาก จะตายวันไหนเราก็ไม่รู้ ในขณะที่ชีวิตของงานศิลปะ.... ยืนยาวและเป็นอมตะ เพราะฉะนั้น อย่าปล่อยเวลาให้สูญเปล่า อยากทำอะไรให้รีบทำ

สร้างงานศิลปะ สร้างงานออกแบบ สร้างสรรค์อะไรไว้

เพราะอย่างน้อยเราตายไป ผลงานเราจะยังอยู่ในประวัติศาสตร์

"พรุ่งนี้ก็สายเสียแล้ว"

คนที่ผลัดวันประกันพรุ่ง คิดว่า เดี๋ยวค่อยเริ่ม เดี๋ยวค่อยทำ...

พอรู้ตัวอีกที ก็สายเกินไปเสียแล้ว

ใครที่วางแผนจะเอนท์เข้าที่ไหน แต่ยังไม่ได้เตรียมตัว

อย่าชะล่าใจ เพราะคู่แข่งเรานั้นเตรียมตัวล่วงหน้ามากี่ปีแล้วก็ไม่รู้

"นายไม่อ่านหนังสือ นายจะรู้อะไร"

ประโยคนี้ เชื่อว่าไม่ได้หมายถึงแค่การอ่าน "หนังสือ" ที่เป็นเล่มอย่างเดียว

แต่อาจารย์ท่านน่าจะหมายถึงการอ่านข่าวสารบ้านเมือง และข้อมูลรอบตัว ฯลฯ

เพราะสุดท้ายแล้วเราต้องเข้าใจคน เข้าใจสิ่งแวดล้อม

ว่าเค้าต้องการอะไร ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร

เพื่อเวลาที่สร้างสรรค์ผลงาน เราจะรู้ว่าควรสื่อสารอะไรออกไปให้สังคมดีขึ้น

หรือสื่อสารกับสังคมแล้วสังคมได้รับข้อมูลจากเราได้อย่างที่เราเข้าใจ

"ถ้านายรักฉัน ขอให้นายทำงาน"

ประโยคฉบับเต็มของท่านคือ "นาย... ถ้าฉันตาย... นายคิดถึงฉัน... นายรักฉัน... นายไม่ต้องทำอะไร... นายทำงาน"

เป็นประโยคที่ท่านส่งต่อ ศิษย์ทั้งหลายที่เคารพนับถือท่านว่า ถ้าหากเคารพคิดถึงท่าน ให้ขยันหมั่นทำงาน สร้างสรรค์ศิลปะต่อไป

"พวกเธอต้องเรียนรู้ความเป็นมนุษย์ก่อน... ถึงจะเรียนศิลปะ"

ต้องเรียนรู้ความเป็นมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นความนึกคิด หรือ ความสุนทรีย์ ที่จะเข้าใจศิลปะ เพราะมนุษย์ต่างจากสัตว์ตรงที่สามารถเข้าใจศิลปะได้ ก่อนจะเรียนศิลปะ ต้องยกระดับจิตใจให้เป็นมนุษย์ที่เข้าใจศิลปะก่อน