อัจริยะภาพของเด็กนั้นมีหลากหลายประเภท
บางคนอาจจะถนัดทักษะทางศิลปะ , ดนตรี , กีฬา หรือเข้าใจใน ธรรมชาติได้ลึกซึ้งกว่าเด็กคนอื่น
เเต่หลักสูตรการศึกษาของไทยยังคงให้คุณค่ากับเด็กที่เรียนเก่งในหลักสูตรหลักๆเช่น ภาษาวิทยาศาสตร์ คำนวน
90%จะเป็นการท่องจำมากกว่าเน้นการเรียนรู้เพื่อความเข้าใจเเละสามารถฝึกให้เด็กวิเคราะห์โจทย์ซึ่งสามารถนำไปใช้ในชีวิตจริงได้ ซึ่งในขณะที่ความเป็นจริงประเทศจะดีได้ก็ต้องการคนเก่งคนมีความสามารถจากทุกเเขนงมาพัฒนา
แต่กลับเป็นว่าคนที่มีอำนาจในการกำหนดทิศทางของการพัฒนาประเทศมักมาจากคนกลุ่มๆเดียว เราจึงเห็นว่าประเทศเราให้ความสำคัญการเรียนรู้นอกระบบน้อยมาก เรามีห้างสรรพสินค้ามากว่าหอศิลป์ และมีพื้นที่สีเขียวน้อยกว่ามาตรฐาน มีการยุบโครงการศูนย์ความรู้ต่างๆอย่างต่อเนี่อง แต่กลับอนุมัติสร้างโครงการใหม่ๆอย่างผิดทิศผิดทางตามที่เป็นข่าว
-ถ้าตัวเองมีอำนาจหน้าที่ ที่สามารถจะเปลี่ยนแปลงปฎิรูปโครงสร้างการศึกษาไทยได้ จะให้ความสำคัญกับความสามารถของเด็กทุกประเภทเป็นอย่างเเรกเพื่อเป็นกำลังในการพัฒนาประเทศในอนาคต
-เขียนเพื่อบันทึกความฝันอันสูงสุดของครูตัวเล็กๆคนหนึ่ง ที่อยากจะเปลี่ยนแปลงการศึกษาของไทย
ชาญฉลาด กาญจนวงศ์ (ครูเบิร์น)
16 มกราคม 2559
วันครูเเห่งชาติ